Het is een ochtend zoals elke andere, maar toch voelt het anders. Vandaag over een jaar gaat er iets heel moois gebeuren. Dat gaat de mooiste dag van mijn leven worden, zoals ze dat altijd zo mooi zeggen. Over precies een jaar stap ik eindelijk in het huwelijksbootje en alleen het idee al maakt me lyrisch! Dat maakt 2 februari een dag om van te houden.
Niet eindelijk omdat we al zo lang verloofd zijn (een halfjaar pas), nee eindelijk omdat ik al heel lang wil trouwen. Toen ik een klein meisje was, wist ik dat ik ooit wilde trouwen als ik de ware tegen zou komen. Voor mij is trouwen het ultieme feest van de liefde, de kers op de taart.
Tegen elkaar zeggen we weleens dat er 5 jaar indoctrinatie voor nodig was voordat Francois me vroeg. Vorig jaar, in Boedapest, bij het Vissersbastion was het eindelijk zo ver. Hij dacht dat hij alles heel stiekem had gepland, terwijl ik al iets aan voelde komen. Dat hoopte ik tenminste. Stel dat hij me niet gevraagd had die vakantie… Dan zou de terugvlucht een stuk minder gezellig zijn geweest denk ik.
![een dag om van te houden]()
Vissersbastion <3
Maar nu hebben we dus nog precies een jaar om alles in orde te maken. Eigenlijk een jaar min één dag, want op de dag zelf wil je alles af hebben natuurlijk. Nog 364 dagen om alles te plannen en organiseren en laat mij daar nou net goed in zijn 😉
Het zal jullie niet verbazen dat ik al een heleboel ideeën heb voor de huwelijksreis! Want dat is de slagroom op de kers op de taart voor mij 😊
Ik heb er zin in! Nog een jaar voorpret om uit te kijken naar DE dag. Daarna gaat alles weer verder als voorheen, maar 2 februari, de dag waarvan ik altijd zal houden, komt elke jaar terug.
![een dag om van te houden]()
Zou geen verkeerde huwelijksreis zijn 😉
No Comments